Zeeman effect met Fabry-Perot interferometer

Het splitsen van de spectraallijnen van atomen onder invloed van een magnetisch veld, bekend als het Zeeman effect, is waar te nemen bij cadmiumlijnen. (normaal Zeeman-effect l= 634,8 nm, rood licht; afwijkend Zeeman-effect l= 508,6 nm, groen licht) Demonstratie en evaluatie van het Zeeman effect via Cadmium spectraallijnen. De betrokken energieniveaus splitsen zich op in 2L + 1 niveaus in het magneetveld, zodat er, rekening houdend met de selectieregels, negen stralingsovergangen ontstaan, waarvan er echter bij het normale Zeeman-effect drie altijd dezelfde energie hebben. Bij waarneming loodrecht op de veldrichting (transversaal effect) kunnen twee gepolariseerde lijnen loodrecht en één evenwijdig aan de veldrichting worden waargenomen, terwijl bij waarneming in de veldrichting (longitudinaal effect) 2 circulair gepolariseerde lijnen worden waargenomen. De waarde van het Bohr-magneton µB kan worden bepaald door de lijnsplitsing te bepalen. Met behulp van een Fabry-Perot interferometer met hoge resolutie (resolutie ca. 400.000) kunnen de afzonderlijke lijnen worden waargenomen als zeer contrastrijke ringen. Zie documenten voor de engelstalige experimentbeschrijving. Practicum experimenten:

1. Met de PHYWE Fabry-Perot interferometer en een zelfgemaakte telescoop wordt de splitsing van de centrale lijn in verschillende lijnen gemeten in golfgetallen als functie van de magnetische fluxdichtheid
2. Bepaling van de waarde voor het magneton van Bohr uit de resultaten van bovenstaand experiment
3. Het licht dat in de richting van het magnetische veld wordt uitgestraald, wordt kwalitatief onderzocht

Leerdoelen:

• Atoommodel van Bohr
• Kwantisering van energieniveaus
• Elektron spin
• Bohrs magneton
• Elektromagnetische golfinterferentie
• Fabry-Perot interferometer
• Zeeman effect

Inclusief software. Computer niet inbegrepen.

Bijbehorend experiment Zoek hier een experiment dat aan het product is gekoppeld: Experiment voor Zeeman effect met Fabry-Perot interferometer